Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

a veteran

  • 1 veterānus

        veterānus adj.    [vetus], old, veteran: hostis, L.: milites: legiones, i. e. composed of veterans, Cs.— Plur m. as subst, veteran soldiers, veterans, C., Cs., L.
    * * *
    veterana, veteranum ADJ
    old, veteran

    Latin-English dictionary > veterānus

  • 2 veteranus

    vĕtĕrānus, a, um, adj. [id.], old, veteran (in technical lang.):

    boves,

    Varr. R. R. 1, 20, 2:

    pecus,

    Col. 6, 2, 9:

    gallinae,

    id. 8, 5, 6:

    vitis,

    id. 3, 15, 3:

    mancipia,

    Dig. 39, 4, 16:

    hostis,

    Liv. 21, 6, 5: miles veteranus, or simply veteranus, an old tried soldier, a veteran soldier, a veteran:

    milites,

    Cic. Phil. 3, 2, 3:

    veterani,

    Caes. B. C. 3, 24; Cic. Phil. 11, 14, 37; Liv. 37, 20, 2; 40, 39, 4; Sen. Ben. 3, 33, 1; 5, 24, 1; cf.:

    legiones veteranae,

    i. e. composed of veterans, Caes. B. G. 1, 24.—
    II.
    Trop., experienced, skilled:

    veteranis manibus libros evolvite,

    Vop. Aur. 39.

    Lewis & Short latin dictionary > veteranus

  • 3 emeritus

    I
    emerita, emeritum ADJ
    past service, worn/burnt out, unfit; veteran; that has finished work; deserving
    II
    discharged veteran, soldier who has completed his service, exempt; retired man

    Latin-English dictionary > emeritus

  • 4 ēvocātus

        ēvocātus adj.    [P. of evoco], called out.— Plur. m. as subst, reënlisted veterans, Cs., S.
    * * *
    veteran; volunteer; veterans again called to service (pl.)

    Latin-English dictionary > ēvocātus

  • 5 pīlus

        pīlus ī, m    [PIS-], a maniple of the triarii, company of veteran reserves: primi pili centurio, Cs.: primum pilum ducere, Cs.: primus centurio erat, quem nunc primi pili appellant, L.—In the phrase, primus pilus, the first centurion of the triarii, chief centurion of a legion, L.
    * * *
    I

    primipilus/primi pili centurio -- first/primary/chief centurion of a legion

    II
    hair; bit/whit (thing of minimal size/value); hair shirt/garment (pl.) (L+S)

    Latin-English dictionary > pīlus

  • 6 vetus

        vetus eris, adj. with sup. veterrimus (for comp. see vetustus)    [VET-], old, aged, advanced in years: poëta, T.: veteres et moris antiqui memores, L.: laurus, V.—Old, of long standing, seated: contumelia, Cs.: invidia, inveterate: amici (opp. novi): veterrima (amicitia): consuetudo, S.: provinciae, L.—Of soldiers: ille exercitatus et vetus (miles): milites, Cs.: legiones, L.: (tabernae) Veteres, the old booths of money-changers in the Forum (opp. Novae), L.—Esp., in the phrase, vetus est, it is an old saying: vetus est, de scurrā divitem fieri posse, etc.—Old, of a former time, former, earlier, ancient: credendum est veteribus et priscis, ut aiunt, viris: veterrimi poëtae Stoici: fama veterum malorum, V.: iniuria, Ph.— Plur m. as subst, the ancients, men of old, fathers, forefathers: maiores nostri, veteres illi: Quae veteres factitarunt, ancient writers, T.— Plur n. as subst, the old, antiquity: si vetera mihi ignota (sunt), earlier events: vetera omittere, to leave out of consideration, S.: scrutari vetera, traditions: haec vetera, these old writings, Ta.
    * * *
    I
    ancients (pl.), men of old, forefathers
    II
    old/ancient times (pl), antiquity; earlier events; old traditions/ways
    III
    veteris (gen.), veterior -or -us, veterrimus -a -um ADJ
    old, aged, ancient; former; veteran, experienced; long standing, chronic

    Latin-English dictionary > vetus

  • 7 conveteranus

    Latin-English dictionary > conveteranus

  • 8 veter

    vetera, veterum ADJ
    old; long established; veteran, bygone; chronic

    Latin-English dictionary > veter

  • 9 vetust

    vetustis (gen.), vetustior -or -us, vetustissimus -a -um ADJ
    old, aged, ancient; former; veteran, experienced; long standing, chronic

    Latin-English dictionary > vetust

  • 10 adjutrix

    adjūtrix, īcis, f. [id.], she that helps, an assistant, helper, etc.
    I.
    In gen. (class.):

    aliqua fortuna fuerit adjutrix tibi,

    Plaut. Poen. 5, 2, 13; id. Trin. prol. 13:

    matres filiis in peccato adjutrices solent esse,

    Ter. Heaut. 5, 2, 39; id. Eun. 5, 2, 46: id. Hec. prol. alt. 24, 40;

    4, 4, 83: Messana tuorum adjutrix scelerum,

    Cic. Verr. 2, 4, 8, § 17:

    Minerva adjutrix consiliorum meorum, Auct. Or. pro Dom. 57: quae res Plancio in petitione fuisset adjutrix,

    Cic. Planc. 1:

    assentatio vitiorum adjutrix,

    id. Lael. 24, 89:

    hanc urbem habebat adjutricem scelerum,

    id. Verr. 2, 5, 62, § 160.—
    II.
    Esp.:

    legiones adjutrices,

    legions raised by the proconsul in the provinces for the purpose of strengthening the veteran army, Tac. H. 2, 43; 3, 44; cf. Suet. Galb. 10; cf. Gruter, Ins. 193, 3; 414, 8; 169, 7 al.

    Lewis & Short latin dictionary > adjutrix

  • 11 conveteranus

    con-vĕtĕrānus, i, m., a fellow-veteran, Cod. Just. 5, 65, 2; Inscr. Orell. 3580.

    Lewis & Short latin dictionary > conveteranus

  • 12 diuturnus

    dĭūturnus, a, um (diŭ-, Ov. F. 6, 352), adj. [diu], of long duration, lasting, long (class.; cf.:

    diutinus, longinquus): quid putet in rebus humanis diuturnum, qui cognoverit, quid sit aeternum?

    Cic. Rep. 1, 17; cf.

    gloria (opp. aeterna),

    id. ib. 6, 21;

    opp. extremum,

    id. de Sen. 19, 69:

    usus,

    id. Lael. 22 fin.:

    injuria,

    id. Fam. 6, 10, 5:

    bellum,

    id. de Imp. Pomp. 12 fin.:

    pax,

    id. Rep. 5, 2; id. Prov. Cons. 3:

    quies,

    Sall. C. 31:

    labor,

    Caes. B. C. 2, 45 fin.:

    obsidio,

    Ov. F. 6, 352:

    mala,

    id. Tr. 4, 6, 50 et saep.:

    status rei publicae,

    Cic. Rep. 2, 37; cf.

    res publica,

    id. ib. 1, 26;

    2, 3: rex,

    id. ib. 2, 12:

    non potes esse diuturnus,

    i. e. your power, id. Phil. 2, 44, 113:

    dux,

    experienced, veteran, Amm. 16, 2, 2.— Comp.:

    equae,

    longerlived, Varr. R. R. 2, 7, 11; cf.

    filia,

    Ov. F. 6, 219; id. M. 3, 472:

    molestiae,

    of longer duration, Cic. Fam. 6, 13, 3:

    impunitas,

    Caes. B. G. 1, 14, 5:

    multa,

    Plin. 7, 55, 56, § 188.— Sup.: poenae diuturnissimae, Aug. Civ. Dei, 21, 23 init.—Adv.: diūturne, Cic. Fam. 6, 10, 5 Orell. (dub. al. diuturnam).— Comp.:

    diuturnius,

    longer, Sid. Ep. 2, 14; 9, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > diuturnus

  • 13 emereo

    ē-mĕrĕo, ŭi, ĭtum, 2, v. a., and (perh. not ante-Aug.) ē-mĕrĕor, ĭtus, 2, v. dep. a.
    I. A.
    In gen. (rare;

    not in Cic.): quid ego emerui mali?

    Plaut. Aul. 4, 10, 5:

    honores,

    Prop. 4 (5), 11, 61:

    mihi altior sollicitudo, quale judicium hominum, emererer, accessit,

    Quint. 4, prooem. § 1; cf.:

    emerendi favoris gratia canunt,

    id. 4, 1, 2: pecuniam ex eo quaestu uberem, Gell, 6, 7, 5.— Poet., with inf. clause as object:

    Ennius emeruit Contiguus poni, Scipio magne, tibi,

    Ov. A. A. 3, 410; cf. id. F. 4, 58.— Pass., in the part. perf.:

    emerito caput insere caelo,

    Sil. 7, 19; so id. 11, 464; Sid. Carm. 2, 209.—
    B.
    In Tib. and Ov. emerere aliquem, like demereri aliquem, to gain the favor of any one, to deserve well of, to lay under obligation:

    viros,

    Tib. 1, 9, 60; Ov. Tr. 4, 8, 52; id. Am. 2, 8, 24; id. Her. 6, 138.—Far more frequent,
    II.
    To serve out, complete one's term of service.
    A.
    Prop., in milit. lang.:

    spes emerendi stipendia,

    Liv. 25, 6; in part. perf.:

    emerita stipendia,

    Sall. J. 84, 2 Kritz.; Cic. de Sen. 14, 49; Liv. 3, 57; 21, 43 al.:

    militia,

    Suet. Calig. 44:

    arma,

    Plin. Pan. 15, 3:

    anni,

    Ov. Tr. 4, 8, 21; cf. id. F. 3, 43.—As a v. dep.:

    stipendia emeritus,

    Val. Max. 6, 1, 10.—Hence, subst. ēmĕrĭ-tus, i, m., a soldier who has served out his time, a veteran, an exempt, Tac. A. 1, 28; Suet. Aug. 24; Luc. 1, 344 al.—
    B.
    Transf. beyond the milit. sphere:

    annuum tempus (sc. magistratus) emeritum habere,

    Cic. Att. 6, 5, 3; cf.:

    annuae operae emerentur,

    id. ib. 6, 2, 6:

    spatium juventae (homo) transit, et emeritis medii quoque temporis annis, etc.,

    Ov. M. 15, 226.—In part. perf.: emeritus, a, um (since the Aug. per. in the mid. signif.), that has become unfit for service, worn out:

    equi,

    Ov. F. 4, 688; cf.:

    apes fessae et jam emeritae,

    Plin. 11, 11, 11, § 27; so,

    palmes,

    id. 17, 23, 35, § 206:

    aratrum,

    Ov. F. 1, 665:

    latus (with invalidum),

    id. Am. 3, 11, 14:

    acus,

    Juv. 6, 498:

    rogus,

    i. e. burned out, extinguished, Prop. 4 (5), 11, 72.

    Lewis & Short latin dictionary > emereo

  • 14 emereor

    ē-mĕrĕo, ŭi, ĭtum, 2, v. a., and (perh. not ante-Aug.) ē-mĕrĕor, ĭtus, 2, v. dep. a.
    I. A.
    In gen. (rare;

    not in Cic.): quid ego emerui mali?

    Plaut. Aul. 4, 10, 5:

    honores,

    Prop. 4 (5), 11, 61:

    mihi altior sollicitudo, quale judicium hominum, emererer, accessit,

    Quint. 4, prooem. § 1; cf.:

    emerendi favoris gratia canunt,

    id. 4, 1, 2: pecuniam ex eo quaestu uberem, Gell, 6, 7, 5.— Poet., with inf. clause as object:

    Ennius emeruit Contiguus poni, Scipio magne, tibi,

    Ov. A. A. 3, 410; cf. id. F. 4, 58.— Pass., in the part. perf.:

    emerito caput insere caelo,

    Sil. 7, 19; so id. 11, 464; Sid. Carm. 2, 209.—
    B.
    In Tib. and Ov. emerere aliquem, like demereri aliquem, to gain the favor of any one, to deserve well of, to lay under obligation:

    viros,

    Tib. 1, 9, 60; Ov. Tr. 4, 8, 52; id. Am. 2, 8, 24; id. Her. 6, 138.—Far more frequent,
    II.
    To serve out, complete one's term of service.
    A.
    Prop., in milit. lang.:

    spes emerendi stipendia,

    Liv. 25, 6; in part. perf.:

    emerita stipendia,

    Sall. J. 84, 2 Kritz.; Cic. de Sen. 14, 49; Liv. 3, 57; 21, 43 al.:

    militia,

    Suet. Calig. 44:

    arma,

    Plin. Pan. 15, 3:

    anni,

    Ov. Tr. 4, 8, 21; cf. id. F. 3, 43.—As a v. dep.:

    stipendia emeritus,

    Val. Max. 6, 1, 10.—Hence, subst. ēmĕrĭ-tus, i, m., a soldier who has served out his time, a veteran, an exempt, Tac. A. 1, 28; Suet. Aug. 24; Luc. 1, 344 al.—
    B.
    Transf. beyond the milit. sphere:

    annuum tempus (sc. magistratus) emeritum habere,

    Cic. Att. 6, 5, 3; cf.:

    annuae operae emerentur,

    id. ib. 6, 2, 6:

    spatium juventae (homo) transit, et emeritis medii quoque temporis annis, etc.,

    Ov. M. 15, 226.—In part. perf.: emeritus, a, um (since the Aug. per. in the mid. signif.), that has become unfit for service, worn out:

    equi,

    Ov. F. 4, 688; cf.:

    apes fessae et jam emeritae,

    Plin. 11, 11, 11, § 27; so,

    palmes,

    id. 17, 23, 35, § 206:

    aratrum,

    Ov. F. 1, 665:

    latus (with invalidum),

    id. Am. 3, 11, 14:

    acus,

    Juv. 6, 498:

    rogus,

    i. e. burned out, extinguished, Prop. 4 (5), 11, 72.

    Lewis & Short latin dictionary > emereor

  • 15 vetera

    vĕtus, ĕris (ante-class. collat. form of the nom. sing. vĕter, Enn. and Att. ap. Prisc. p. 607 P.; cf. Varr. L. L. 6, § 2 Müll.; abl. regularly, vetere;

    but veteri,

    Juv. 6, 121; Stat. Th. 1, 360; 11, 582; 13, 374; comp. class. vetustior; archaic form veterior), adj. [Sanscr. vatsas, year; Gr. etos, Wetos].
    I.
    Adj.
    A.
    Old (opp. young), aged:

    Acherunticus senex, vetus, decrepitus,

    Plaut. Merc. 2, 2, 20:

    novus amator, vetus puer,

    id. ib. 5, 4, 15:

    poëta,

    Ter. Heaut. prol. 22:

    veteres ac moris antiqui memores,

    Liv. 42, 27, 4: veteres et sancti viri, Sall. H. 2, 23, 5 Dietsch:

    parentes,

    Verg. A. 5, 576:

    pecudes,

    Varr. R. R. 2, 11, 2:

    gallinae,

    Plin. 10, 53, 74, § 146; Col. 8, 5, 14:

    laurus,

    Verg. A. 2, 513:

    caput,

    Tib. 1, 8, 42. —
    B.
    Old (opp. new), of long standing:

    quam veterrumu'st, tam homini optimu'st amicus,

    Plaut. Truc. 1, 2, 71:

    maceria,

    id. ib. 2, 2, 50: Antemna veterior est Romā, Cato ap. Prisc. p. 716 P. (Orig. 1, fr. 25): quod si veteris contumeliae oblivisci vellet;

    num etiam recentium injuriarum memoriam deponere posse?

    Caes. B. G. 1, 14:

    invidia et infamia non recens, sed vetus ac diuturna,

    Cic. Verr. 1, 2, 5:

    vetus atque usitata exceptio,

    id. de Or. 1, 37, 168:

    sphaerae illius vetus esse inventum,

    id. Rep. 1, 14, 22:

    amici veteres (opp. novi),

    id. Lael. 18, 67:

    veterrima (amicitia),

    id. ib.:

    naves,

    Caes. B. G. 5, 15:

    nobilitas,

    Sall. J. 85, 4:

    consuetudo,

    id. C. 23, 3:

    provinciae,

    Liv. 21, 44, 7; 28, 39, 8.—Esp., of soldiers, veteran, experienced:

    ille exercitatus et vetus (miles),

    Cic. Tusc. 2, 16, 38; cf.

    exercitus,

    id. ib.; Caes. B. C. 1, 3; Liv. 41, 8, 5:

    copiae,

    Caes. B. G. 1, 27:

    milites,

    id. ib. 6, 40; Liv. 26, 41, 2:

    legiones,

    id. 27, 8, 15:

    centuriones,

    id. 4, 17, 10.—With gen. (post-Aug.):

    gnaros belli veteresque laborum,

    Sil. 4, 532:

    militiae,

    Tac. H. 4, 20:

    regnandi,

    id. A. 6, 44:

    scientiae et caerimoniarum,

    id. ib. 6, 12:

    operis ac laboris,

    id. ib. 1, 20:

    armorum,

    Sil. 17, 297.—With inf. ( poet.):

    hinc Fadum petit et veterem bellare Labicum,

    Sil. 5, 565.—
    C.
    Old, of a former time (opp. present, existing), former, earlier, ancient, etc. (cf. antiquus):

    veterem atque antiquam rem novam ad vos proferam,

    Plaut. Am. prol. 118:

    historia vetus atque antiqua,

    id. Trin. 2, 2, 100 Brix ad loc.:

    credendum est veteribus et priscis, ut aiunt, viris,

    Cic. Univ. 11:

    veterrimi poëtae Stoici,

    id. N. D. 1, 15, 41:

    multo vetustior et horridior ille (Laelius) quam Scipio,

    archaic, antiquated, id. Brut. 21, 83:

    in veterem revoluta figuram,

    Verg. A. 6, 449:

    fama veterum malorum,

    id. ib. 6, 527:

    injuria,

    Phaedr. 1, 21, 6.—
    II.
    Substt.
    A.
    vĕtĕres, um, m., the ancients, men of a former time, the fathers, ancestors, forefathers:

    majores nostri, veteres illi, admodum antiqui, leges annales non habebant,

    Cic. Phil. 5, 17, 47.—Esp., of ancient authors, etc.:

    nostri veteres,

    Plin. 36, 7, 12, § 59:

    quae veteres factitarunt,

    Ter. Eun. prol. 43:

    omnes veteres et Cicero praecipue,

    Quint. 9, 3, 1; cf. id. 5, 4, 1:

    antiqui veteres,

    Front. Ep. ad Amic. 1, 5.—
    B.
    vĕtĕres, um, f. (sc. tabernae), the old booths on the south side of the Forum Romanum (opp. Novae, v. novus):

    sub Veteribus,

    Plaut. Curc. 4, 1, 19; Liv. 44, 16, 10; Plin. 35, 4, 8, § 25.—
    C.
    vĕtĕra, um, n., the old, old things, antiquity (opp. praesentia):

    vetera semper in laude, praesentia in fastidio,

    Tac. Or. 18; cf. id. ib. 15:

    si vetera mihi ignota (sunt),

    Cic. Sull. 18, 51:

    vetera omittere,

    to leave out of consideration, Sall. J. 102, 14:

    vetera odisse, nova optare,

    id. C. 37, 3:

    vetera scrutari,

    traditions, Cic. Tusc. 1, 13, 29. —Prov.:

    vetera vaticinamini,

    Plaut. Ps. 1, 3, 129 Lorenz ad loc.

    Lewis & Short latin dictionary > vetera

  • 16 veteres

    vĕtus, ĕris (ante-class. collat. form of the nom. sing. vĕter, Enn. and Att. ap. Prisc. p. 607 P.; cf. Varr. L. L. 6, § 2 Müll.; abl. regularly, vetere;

    but veteri,

    Juv. 6, 121; Stat. Th. 1, 360; 11, 582; 13, 374; comp. class. vetustior; archaic form veterior), adj. [Sanscr. vatsas, year; Gr. etos, Wetos].
    I.
    Adj.
    A.
    Old (opp. young), aged:

    Acherunticus senex, vetus, decrepitus,

    Plaut. Merc. 2, 2, 20:

    novus amator, vetus puer,

    id. ib. 5, 4, 15:

    poëta,

    Ter. Heaut. prol. 22:

    veteres ac moris antiqui memores,

    Liv. 42, 27, 4: veteres et sancti viri, Sall. H. 2, 23, 5 Dietsch:

    parentes,

    Verg. A. 5, 576:

    pecudes,

    Varr. R. R. 2, 11, 2:

    gallinae,

    Plin. 10, 53, 74, § 146; Col. 8, 5, 14:

    laurus,

    Verg. A. 2, 513:

    caput,

    Tib. 1, 8, 42. —
    B.
    Old (opp. new), of long standing:

    quam veterrumu'st, tam homini optimu'st amicus,

    Plaut. Truc. 1, 2, 71:

    maceria,

    id. ib. 2, 2, 50: Antemna veterior est Romā, Cato ap. Prisc. p. 716 P. (Orig. 1, fr. 25): quod si veteris contumeliae oblivisci vellet;

    num etiam recentium injuriarum memoriam deponere posse?

    Caes. B. G. 1, 14:

    invidia et infamia non recens, sed vetus ac diuturna,

    Cic. Verr. 1, 2, 5:

    vetus atque usitata exceptio,

    id. de Or. 1, 37, 168:

    sphaerae illius vetus esse inventum,

    id. Rep. 1, 14, 22:

    amici veteres (opp. novi),

    id. Lael. 18, 67:

    veterrima (amicitia),

    id. ib.:

    naves,

    Caes. B. G. 5, 15:

    nobilitas,

    Sall. J. 85, 4:

    consuetudo,

    id. C. 23, 3:

    provinciae,

    Liv. 21, 44, 7; 28, 39, 8.—Esp., of soldiers, veteran, experienced:

    ille exercitatus et vetus (miles),

    Cic. Tusc. 2, 16, 38; cf.

    exercitus,

    id. ib.; Caes. B. C. 1, 3; Liv. 41, 8, 5:

    copiae,

    Caes. B. G. 1, 27:

    milites,

    id. ib. 6, 40; Liv. 26, 41, 2:

    legiones,

    id. 27, 8, 15:

    centuriones,

    id. 4, 17, 10.—With gen. (post-Aug.):

    gnaros belli veteresque laborum,

    Sil. 4, 532:

    militiae,

    Tac. H. 4, 20:

    regnandi,

    id. A. 6, 44:

    scientiae et caerimoniarum,

    id. ib. 6, 12:

    operis ac laboris,

    id. ib. 1, 20:

    armorum,

    Sil. 17, 297.—With inf. ( poet.):

    hinc Fadum petit et veterem bellare Labicum,

    Sil. 5, 565.—
    C.
    Old, of a former time (opp. present, existing), former, earlier, ancient, etc. (cf. antiquus):

    veterem atque antiquam rem novam ad vos proferam,

    Plaut. Am. prol. 118:

    historia vetus atque antiqua,

    id. Trin. 2, 2, 100 Brix ad loc.:

    credendum est veteribus et priscis, ut aiunt, viris,

    Cic. Univ. 11:

    veterrimi poëtae Stoici,

    id. N. D. 1, 15, 41:

    multo vetustior et horridior ille (Laelius) quam Scipio,

    archaic, antiquated, id. Brut. 21, 83:

    in veterem revoluta figuram,

    Verg. A. 6, 449:

    fama veterum malorum,

    id. ib. 6, 527:

    injuria,

    Phaedr. 1, 21, 6.—
    II.
    Substt.
    A.
    vĕtĕres, um, m., the ancients, men of a former time, the fathers, ancestors, forefathers:

    majores nostri, veteres illi, admodum antiqui, leges annales non habebant,

    Cic. Phil. 5, 17, 47.—Esp., of ancient authors, etc.:

    nostri veteres,

    Plin. 36, 7, 12, § 59:

    quae veteres factitarunt,

    Ter. Eun. prol. 43:

    omnes veteres et Cicero praecipue,

    Quint. 9, 3, 1; cf. id. 5, 4, 1:

    antiqui veteres,

    Front. Ep. ad Amic. 1, 5.—
    B.
    vĕtĕres, um, f. (sc. tabernae), the old booths on the south side of the Forum Romanum (opp. Novae, v. novus):

    sub Veteribus,

    Plaut. Curc. 4, 1, 19; Liv. 44, 16, 10; Plin. 35, 4, 8, § 25.—
    C.
    vĕtĕra, um, n., the old, old things, antiquity (opp. praesentia):

    vetera semper in laude, praesentia in fastidio,

    Tac. Or. 18; cf. id. ib. 15:

    si vetera mihi ignota (sunt),

    Cic. Sull. 18, 51:

    vetera omittere,

    to leave out of consideration, Sall. J. 102, 14:

    vetera odisse, nova optare,

    id. C. 37, 3:

    vetera scrutari,

    traditions, Cic. Tusc. 1, 13, 29. —Prov.:

    vetera vaticinamini,

    Plaut. Ps. 1, 3, 129 Lorenz ad loc.

    Lewis & Short latin dictionary > veteres

  • 17 vetus

    vĕtus, ĕris (ante-class. collat. form of the nom. sing. vĕter, Enn. and Att. ap. Prisc. p. 607 P.; cf. Varr. L. L. 6, § 2 Müll.; abl. regularly, vetere;

    but veteri,

    Juv. 6, 121; Stat. Th. 1, 360; 11, 582; 13, 374; comp. class. vetustior; archaic form veterior), adj. [Sanscr. vatsas, year; Gr. etos, Wetos].
    I.
    Adj.
    A.
    Old (opp. young), aged:

    Acherunticus senex, vetus, decrepitus,

    Plaut. Merc. 2, 2, 20:

    novus amator, vetus puer,

    id. ib. 5, 4, 15:

    poëta,

    Ter. Heaut. prol. 22:

    veteres ac moris antiqui memores,

    Liv. 42, 27, 4: veteres et sancti viri, Sall. H. 2, 23, 5 Dietsch:

    parentes,

    Verg. A. 5, 576:

    pecudes,

    Varr. R. R. 2, 11, 2:

    gallinae,

    Plin. 10, 53, 74, § 146; Col. 8, 5, 14:

    laurus,

    Verg. A. 2, 513:

    caput,

    Tib. 1, 8, 42. —
    B.
    Old (opp. new), of long standing:

    quam veterrumu'st, tam homini optimu'st amicus,

    Plaut. Truc. 1, 2, 71:

    maceria,

    id. ib. 2, 2, 50: Antemna veterior est Romā, Cato ap. Prisc. p. 716 P. (Orig. 1, fr. 25): quod si veteris contumeliae oblivisci vellet;

    num etiam recentium injuriarum memoriam deponere posse?

    Caes. B. G. 1, 14:

    invidia et infamia non recens, sed vetus ac diuturna,

    Cic. Verr. 1, 2, 5:

    vetus atque usitata exceptio,

    id. de Or. 1, 37, 168:

    sphaerae illius vetus esse inventum,

    id. Rep. 1, 14, 22:

    amici veteres (opp. novi),

    id. Lael. 18, 67:

    veterrima (amicitia),

    id. ib.:

    naves,

    Caes. B. G. 5, 15:

    nobilitas,

    Sall. J. 85, 4:

    consuetudo,

    id. C. 23, 3:

    provinciae,

    Liv. 21, 44, 7; 28, 39, 8.—Esp., of soldiers, veteran, experienced:

    ille exercitatus et vetus (miles),

    Cic. Tusc. 2, 16, 38; cf.

    exercitus,

    id. ib.; Caes. B. C. 1, 3; Liv. 41, 8, 5:

    copiae,

    Caes. B. G. 1, 27:

    milites,

    id. ib. 6, 40; Liv. 26, 41, 2:

    legiones,

    id. 27, 8, 15:

    centuriones,

    id. 4, 17, 10.—With gen. (post-Aug.):

    gnaros belli veteresque laborum,

    Sil. 4, 532:

    militiae,

    Tac. H. 4, 20:

    regnandi,

    id. A. 6, 44:

    scientiae et caerimoniarum,

    id. ib. 6, 12:

    operis ac laboris,

    id. ib. 1, 20:

    armorum,

    Sil. 17, 297.—With inf. ( poet.):

    hinc Fadum petit et veterem bellare Labicum,

    Sil. 5, 565.—
    C.
    Old, of a former time (opp. present, existing), former, earlier, ancient, etc. (cf. antiquus):

    veterem atque antiquam rem novam ad vos proferam,

    Plaut. Am. prol. 118:

    historia vetus atque antiqua,

    id. Trin. 2, 2, 100 Brix ad loc.:

    credendum est veteribus et priscis, ut aiunt, viris,

    Cic. Univ. 11:

    veterrimi poëtae Stoici,

    id. N. D. 1, 15, 41:

    multo vetustior et horridior ille (Laelius) quam Scipio,

    archaic, antiquated, id. Brut. 21, 83:

    in veterem revoluta figuram,

    Verg. A. 6, 449:

    fama veterum malorum,

    id. ib. 6, 527:

    injuria,

    Phaedr. 1, 21, 6.—
    II.
    Substt.
    A.
    vĕtĕres, um, m., the ancients, men of a former time, the fathers, ancestors, forefathers:

    majores nostri, veteres illi, admodum antiqui, leges annales non habebant,

    Cic. Phil. 5, 17, 47.—Esp., of ancient authors, etc.:

    nostri veteres,

    Plin. 36, 7, 12, § 59:

    quae veteres factitarunt,

    Ter. Eun. prol. 43:

    omnes veteres et Cicero praecipue,

    Quint. 9, 3, 1; cf. id. 5, 4, 1:

    antiqui veteres,

    Front. Ep. ad Amic. 1, 5.—
    B.
    vĕtĕres, um, f. (sc. tabernae), the old booths on the south side of the Forum Romanum (opp. Novae, v. novus):

    sub Veteribus,

    Plaut. Curc. 4, 1, 19; Liv. 44, 16, 10; Plin. 35, 4, 8, § 25.—
    C.
    vĕtĕra, um, n., the old, old things, antiquity (opp. praesentia):

    vetera semper in laude, praesentia in fastidio,

    Tac. Or. 18; cf. id. ib. 15:

    si vetera mihi ignota (sunt),

    Cic. Sull. 18, 51:

    vetera omittere,

    to leave out of consideration, Sall. J. 102, 14:

    vetera odisse, nova optare,

    id. C. 37, 3:

    vetera scrutari,

    traditions, Cic. Tusc. 1, 13, 29. —Prov.:

    vetera vaticinamini,

    Plaut. Ps. 1, 3, 129 Lorenz ad loc.

    Lewis & Short latin dictionary > vetus

См. также в других словарях:

  • vétéran — [ veterɑ̃ ] n. m. • 1554; adj. 1540; lat. veteranus, de vetus, veteris « vieux » 1 ♦ Antiq. rom. Soldat de métier ayant de nombreuses années de service. 2 ♦ (1791) Hist. Soldat qui a de longs états de service. « Fier vétéran âgé de quarante ans… …   Encyclopédie Universelle

  • Veteran tree — is a term used in the United Kingdom to mean a tree which, because of its great age, size or condition is of exceptional value culturally, in the landscape or for nature conservation.Definition of a Veteran TreeVeteran trees vary in age depending …   Wikipedia

  • Veteran (Wyoming) — Veteran Lugar designado por el censo de los Estados Unidos …   Wikipedia Español

  • veteran — VETERÁN, Ă, veterani, e, subst. 1. s.m. Ostaş roman liberat după terminarea serviciului militar şi care obţinea la liberarare o serie de privilegii. 2. s.m. Bărbat (în vârstă) care a participat la unul sau mai multe războaie. 3. s.m. şi f.… …   Dicționar Român

  • Veteran (Nueva York) — Veteran Pueblo de los Estados Unidos …   Wikipedia Español

  • Veteran — Vétéran Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom …   Wikipédia en Français

  • Veteran — Sm altgedienter Soldat erw. fach. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. veterānus, zu l. vetus alt, vormalig, früher .    Ebenso nndl. veteraan, ne. veteran, nfrz. vétéran, nschw. veteran, nnorw. veteran; Vettel. ✎ DF 6 (1983), 171 174;… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • veteran — VETERAN. s. m. Se dit des anciens Officiers, qui aprés avoir servi un certain temps joüissent encore des prerogatives de leurs charges. Il est veteran. il joüit des droits de veteran. il a sa place comme veteran. lettres de veteran. dans les… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Veteran — Vet er*an, a. [L. veteranus, from vetus, veteris, old; akin to Gr. ? year, Skr. vatsara. See {Wether}.] Long exercised in anything, especially in military life and the duties of a soldier; long practiced or experienced; as, a veteran officer or… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Veteran Feminists of America — is a non profit organization based in Phoenix, Arizona, United States, for veterans of the Second Wave of the feminist movement. It was founded by Jacqui Ceballos in 1992.Group member Linda Stein and two other Veteran Feminists of America… …   Wikipedia

  • veteran car — noun An early motor car, specif one made before 1905 • • • Main Entry: ↑veteran * * * ˌveteran ˈcar [veteran car] noun (BrE) a car made befor …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»